Dat was de laatste tocht voor deze vakantie. 't Zit er weer op! Vandaag was het aan de benen om te verbranden. (de armen en handen hadden al een beurt gehad) Wat een weer! Zonder vestje of iets in de afdalingen. Alleen is de huid nog niet ingesteld op zoveel zon.
Nu de toch dan. Vanuit Cabanaquinta naar de Puerto de San Isidro. Waar Contador 2 jaar geleden won. Toen leek de klim me niet te lastig. Het is wel erg moeilijk om vast te stellen waar prcies de helling nu start. Je gaat immers zo een 15km zachtjes aan naar boven (vals plat) en de % stijgen ook beetje bij beetje. Al weet je niet waar hij begint; je weet wel goed wanneer hij echt bezig is! Dan een aanwijzing: de volgende 11km aan 7%! Die laatste 6km zijn echt mooi! Jammer genoeg kun je op foto nooit dat wijdse aspect weergeven... Boven is er een echt dorp (en voor het eerst deze vakantie kan ik boven op een puerto iets drinken!) annex skistation (staat er 1km van). Verder ook vakantiehuisjes met een hoog puntig dak. Ik drink iets en daal af. Eigenlijk "hobbelt" het zowat verder op de hoogvlakte van Castillie en Leon. Dan, 10km verder dan toch een echte afzink die me naar 1200m brengt (de San Isidro was 1540).
Ik bestel een tortilla. Denk daarbij natuurlijk aan de mexicaanse versie maar verkrijg een... omelet. Niet echt iets om mee over de bergen te klauteren... Ik voel het dan ook naar de Senales (hoogte: 1625m) en geef de maag voldoende zuurstof om dat "eitje" te pellen.
Op de top heb ik nog een lang gesprek met 3 Madrilenen die me blijkbaar op een andere dag ook nog eens waren tegengekomen. We nemen fotos (de streek is echt mooi! je kan van elk hoekje wel een foto maken... maar dat kun je niet.) en ik daal af naar de Puerto de Tarna. Die krijg ik eigenlijk cadeau (moet er geen meter voor klimmen) en start de 46km lange afzink naar de voet van de Colladonna. Slecht wegdek. Putten - uiteengereten asfalt... En dan nog het licht - schaduwspel zorgen ervoor dat ik het kalm aan doe. De afdaling is eigenlijk maar 18km lang. De rest is dus "hobbelen". Vrij lastig, ook door de wind. Dan de afslag naar Cabanaquinto... Nog 18km. En nog 500m hoogteverschil. Gelukkig een regelmatige klim van zo een 7%. Ook grotendeels in de schaduw (ook niet te versmaden). Dan nog naar beneden.
EEn kleine 6 uur en 124 km op de fiets vandaag. Naturlijk doe ik ook veel aan "sightseeing" terwijl ik daar rondrijd. Maar bij beklimmingen moet je toch altijd goed aan de bak.
Alles samen heb ik zo een kleine 800km gefietst en daarbij toch ook 17 000 meter geklommen.
En vooral, ik ben alleen op de Anglirù in het rood gegaan.
Toch voelt het lichaam nu aan dat er even gerust moet worden. Pas daarna ga ik resultaat hebben van deze inspanningen.
De foto's post ik (ws) vanavond. Ik ga nu eten (ook belangrijk)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten