donderdag 27 mei 2010

Tiens!!

Zo nog enkele bedenkingen over de reis...
Asturia en Cantabria zijn spectaculair mooi. Ook mooi "wildlife"! Gieren, erg grote roofvogels (arenden?)en ooievaars, vossen op de hoogvlakte... vrij rondlopende paarden. Een kudde geiten met hun "baas", een geitenbok met wel erg lange horens!
Slangen op het wegdek. salamanders en kikkers in de poelen. en hagedissen overal.
Niet zelf gezien (miss maar best) maar wel in de buurt gezien door een "berggids": berensporen en wolvensporen...
Maar volgens hem zijn ze beide erg schuw en zoeken ze kleinere prooien... (en wolven zijn dan ook nog nachtdieren)

Ook op sportief gebied was het een voltreffer! 8 dagen (9-met inbegrip van de trip in de Auvergne)op de fiets met in totaal 17.000HM voor 800km. (18.400 en 850)
Vooral de hellingen in Cantabria zijn ideaal om er te trainen. Weinig verkeer, mooie, lange constante pentes van zo een 6%... De kwaliteit van het wegdek was dan wel al eens wisselend, eenmaal dat je dat wist kon je er dan ook rekening mee houden. Al moet ik ook wel zeggen dat de meest bekende hellingen ook het mooiste wegdek hadden.

De Anglirù was dan weer een half minpuntje. Ok, ik ben er opgereden. Maar ik ben ook eens moeten afstappen. Daarvoor zijn er verschillende redenen. Eerst was ik niet voldoende gerecupereerd van de 4 dagen training in Cantabria. En mijn basisconditie was niet voldoende om te slagen. De Anglirù is een alto waarvoor je in topconditie moet zijn. Dit was niet het geval. Op de dag zelf kreeg ik mijn hartslag te weinig omhoog. Had dus eigenlijk een slechte dag... En dan nog een gegeven: Ik ben afgestapt, niet omdat de benen het niet meer aankonden, maar wel omdat de rugspieren het niet meer uithielden...

De ontdekkingen!!!
Op de laatste dag in de Asturias had ik en gesprek met een Spaanse wielertoerist die me volgende tips voor de toekomst meegaf:
"Als je echt de gekke dingen wil doen in de Asturias, moet je naar de Puerto de la Cubillo gaan (een pas tussen de Ventana en de Pajares, waarvan vooral de Pajares ook de moeite is)en de Lagos De Covadonga" (die ken ik)
Zelf heb ik ook nog een ontdekking gedaan... Een mooie, brede weg, ideaal voor een aankomst bergop naar bijna 1700m... En dat met percentages die variëren tussen de 10 en de 12% voor de eerste 7 km. Daarna wordt de weg veel smaller en veel onregelmatiger. Een maximale passage aan 20% zit er ook tussen. Ik maak me sterk dat de Vuelta hier volgend jaar wel eens zou kunnen aankomen... De naam: Gamoniteiro...
Onthouden! ps: De klim start vanuit Pola De Lena. En de top ligt niet heel ver van de top van de Anglirù...

Groetjes

Geen opmerkingen:

Een reactie posten