Zo nog enkele bedenkingen over de reis...
Asturia en Cantabria zijn spectaculair mooi. Ook mooi "wildlife"! Gieren, erg grote roofvogels (arenden?)en ooievaars, vossen op de hoogvlakte... vrij rondlopende paarden. Een kudde geiten met hun "baas", een geitenbok met wel erg lange horens!
Slangen op het wegdek. salamanders en kikkers in de poelen. en hagedissen overal.
Niet zelf gezien (miss maar best) maar wel in de buurt gezien door een "berggids": berensporen en wolvensporen...
Maar volgens hem zijn ze beide erg schuw en zoeken ze kleinere prooien... (en wolven zijn dan ook nog nachtdieren)
Ook op sportief gebied was het een voltreffer! 8 dagen (9-met inbegrip van de trip in de Auvergne)op de fiets met in totaal 17.000HM voor 800km. (18.400 en 850)
Vooral de hellingen in Cantabria zijn ideaal om er te trainen. Weinig verkeer, mooie, lange constante pentes van zo een 6%... De kwaliteit van het wegdek was dan wel al eens wisselend, eenmaal dat je dat wist kon je er dan ook rekening mee houden. Al moet ik ook wel zeggen dat de meest bekende hellingen ook het mooiste wegdek hadden.
De Anglirù was dan weer een half minpuntje. Ok, ik ben er opgereden. Maar ik ben ook eens moeten afstappen. Daarvoor zijn er verschillende redenen. Eerst was ik niet voldoende gerecupereerd van de 4 dagen training in Cantabria. En mijn basisconditie was niet voldoende om te slagen. De Anglirù is een alto waarvoor je in topconditie moet zijn. Dit was niet het geval. Op de dag zelf kreeg ik mijn hartslag te weinig omhoog. Had dus eigenlijk een slechte dag... En dan nog een gegeven: Ik ben afgestapt, niet omdat de benen het niet meer aankonden, maar wel omdat de rugspieren het niet meer uithielden...
De ontdekkingen!!!
Op de laatste dag in de Asturias had ik en gesprek met een Spaanse wielertoerist die me volgende tips voor de toekomst meegaf:
"Als je echt de gekke dingen wil doen in de Asturias, moet je naar de Puerto de la Cubillo gaan (een pas tussen de Ventana en de Pajares, waarvan vooral de Pajares ook de moeite is)en de Lagos De Covadonga" (die ken ik)
Zelf heb ik ook nog een ontdekking gedaan... Een mooie, brede weg, ideaal voor een aankomst bergop naar bijna 1700m... En dat met percentages die variëren tussen de 10 en de 12% voor de eerste 7 km. Daarna wordt de weg veel smaller en veel onregelmatiger. Een maximale passage aan 20% zit er ook tussen. Ik maak me sterk dat de Vuelta hier volgend jaar wel eens zou kunnen aankomen... De naam: Gamoniteiro...
Onthouden! ps: De klim start vanuit Pola De Lena. En de top ligt niet heel ver van de top van de Anglirù...
Groetjes
donderdag 27 mei 2010
terugreis - deel 1
Maandagmorgen vertrokken vanuit Proaza. Maar nog niet naar huis. Eerst nog eens een tussenstop maken in de buurt van Clermont - Ferrand. (de samenvoeging van 2 steden, beide aan een oever van de rivier (Zoals Buda en Pest in Hongarije)
Hoofdreden van de omweg is de Puy De Dome... Jaren geleden was ik daar eens in de buurt maar ik mocht er niet op. (dit is : met de fiets)
Je mag er nog steeds niet op, vooral wegens teveel ongevallen met fietsers die de afdaling maakten... (omgekeerd lijkt me lastiger, als je er rekening mee houd dat dat ding aan 12% omhoog gaat)
Maar als je vroeg genoeg vertrekt, en de slagbomen nog dicht zijn, kun je even (illegaal) de Puy opfietsen.
Dinsdagmorgen om 5u30 opgestaan. Ik drink en eet iets op de kamer. Granny - koeken als ontbijt met kraantjeswater. Tegen 6u is de fiets klaar... Nog even wachten tot de zon voldoende licht geeft en om 6u11 begeef ik me op pad.
Ik leg de 2km naar de afslag in 5 min af en start de klim. Het is al direct heel steil en het zal niet verminderen. Daar is de slagboom. Ik ga er rond en vertrek terug. Opnieuw 12%. Ik heb de zon aan mijn rechterkant schijnen. Dan, door de kurkentrekker vorm van de weg kom ik in de schaduw. Om er een kilometer verder terug in de zon te komen die me nu aan mijn linkerkant beschijnt. Mijn hoogte meter klimt snel op. Elke 4 trappen komt er een metertje bij... Nog een 200hm te overwinnen. Echt lang (vanaf de slagbomen een 4km) is de klim niet. Wel steil...
Na 40min ben ik boven. Foto's nemen en even rondkijken! Nog even een 15m hoger fietsen (naar de zendinstallatie van de TV) en nu kan ik echt niet meer hoger. Omdraaien - voor mij liggen de kleinere vulkanen als golfholes te schitteren in de zon. En iets verder zie ik het Massief Du Sancy liggen. Met zijn 1847 meter het hoogste punt van midden-frankrijk.
Sancy steekt echt boven het landschap uit. Een duidelijk verschil in geologische structuur met de rest van het landschap in de buurt. Even nakijken op 't internet: En inderdaad, De Sancy dateert van 250-500 miljoen jaar geleden; terwijl de Puy-keten slechts 100.000 jaar oud is. Ik verlies teveel tijd en maak de afdaling nu in 1 keer. Terug over de slagboom en de rest van de trip afwerken. De drie colletjes in de buurt moeten er ook aan geloven en achtereenvolgens gaa de Ceyssat, de Moreno en de Goules voor de bijl. Eigenlijk mooie klimmen, dikwijls aan meer dan 5% en zelfs soms (de Goules) tot 10%. Leuk! Afdalen, douchen en.... ontbijten!
Dan alles in de auto en ditmaal rechtstreeks naar Sint Niklaas.
Hoofdreden van de omweg is de Puy De Dome... Jaren geleden was ik daar eens in de buurt maar ik mocht er niet op. (dit is : met de fiets)
Je mag er nog steeds niet op, vooral wegens teveel ongevallen met fietsers die de afdaling maakten... (omgekeerd lijkt me lastiger, als je er rekening mee houd dat dat ding aan 12% omhoog gaat)
Maar als je vroeg genoeg vertrekt, en de slagbomen nog dicht zijn, kun je even (illegaal) de Puy opfietsen.
Dinsdagmorgen om 5u30 opgestaan. Ik drink en eet iets op de kamer. Granny - koeken als ontbijt met kraantjeswater. Tegen 6u is de fiets klaar... Nog even wachten tot de zon voldoende licht geeft en om 6u11 begeef ik me op pad.
Ik leg de 2km naar de afslag in 5 min af en start de klim. Het is al direct heel steil en het zal niet verminderen. Daar is de slagboom. Ik ga er rond en vertrek terug. Opnieuw 12%. Ik heb de zon aan mijn rechterkant schijnen. Dan, door de kurkentrekker vorm van de weg kom ik in de schaduw. Om er een kilometer verder terug in de zon te komen die me nu aan mijn linkerkant beschijnt. Mijn hoogte meter klimt snel op. Elke 4 trappen komt er een metertje bij... Nog een 200hm te overwinnen. Echt lang (vanaf de slagbomen een 4km) is de klim niet. Wel steil...
Na 40min ben ik boven. Foto's nemen en even rondkijken! Nog even een 15m hoger fietsen (naar de zendinstallatie van de TV) en nu kan ik echt niet meer hoger. Omdraaien - voor mij liggen de kleinere vulkanen als golfholes te schitteren in de zon. En iets verder zie ik het Massief Du Sancy liggen. Met zijn 1847 meter het hoogste punt van midden-frankrijk.
Sancy steekt echt boven het landschap uit. Een duidelijk verschil in geologische structuur met de rest van het landschap in de buurt. Even nakijken op 't internet: En inderdaad, De Sancy dateert van 250-500 miljoen jaar geleden; terwijl de Puy-keten slechts 100.000 jaar oud is. Ik verlies teveel tijd en maak de afdaling nu in 1 keer. Terug over de slagboom en de rest van de trip afwerken. De drie colletjes in de buurt moeten er ook aan geloven en achtereenvolgens gaa de Ceyssat, de Moreno en de Goules voor de bijl. Eigenlijk mooie klimmen, dikwijls aan meer dan 5% en zelfs soms (de Goules) tot 10%. Leuk! Afdalen, douchen en.... ontbijten!
Dan alles in de auto en ditmaal rechtstreeks naar Sint Niklaas.
zondag 23 mei 2010
Van Cabanaquinta tot Puebla de Lillo
Dat was de laatste tocht voor deze vakantie. 't Zit er weer op! Vandaag was het aan de benen om te verbranden. (de armen en handen hadden al een beurt gehad) Wat een weer! Zonder vestje of iets in de afdalingen. Alleen is de huid nog niet ingesteld op zoveel zon.
Nu de toch dan. Vanuit Cabanaquinta naar de Puerto de San Isidro. Waar Contador 2 jaar geleden won. Toen leek de klim me niet te lastig. Het is wel erg moeilijk om vast te stellen waar prcies de helling nu start. Je gaat immers zo een 15km zachtjes aan naar boven (vals plat) en de % stijgen ook beetje bij beetje. Al weet je niet waar hij begint; je weet wel goed wanneer hij echt bezig is! Dan een aanwijzing: de volgende 11km aan 7%! Die laatste 6km zijn echt mooi! Jammer genoeg kun je op foto nooit dat wijdse aspect weergeven... Boven is er een echt dorp (en voor het eerst deze vakantie kan ik boven op een puerto iets drinken!) annex skistation (staat er 1km van). Verder ook vakantiehuisjes met een hoog puntig dak. Ik drink iets en daal af. Eigenlijk "hobbelt" het zowat verder op de hoogvlakte van Castillie en Leon. Dan, 10km verder dan toch een echte afzink die me naar 1200m brengt (de San Isidro was 1540).
Ik bestel een tortilla. Denk daarbij natuurlijk aan de mexicaanse versie maar verkrijg een... omelet. Niet echt iets om mee over de bergen te klauteren... Ik voel het dan ook naar de Senales (hoogte: 1625m) en geef de maag voldoende zuurstof om dat "eitje" te pellen.
Op de top heb ik nog een lang gesprek met 3 Madrilenen die me blijkbaar op een andere dag ook nog eens waren tegengekomen. We nemen fotos (de streek is echt mooi! je kan van elk hoekje wel een foto maken... maar dat kun je niet.) en ik daal af naar de Puerto de Tarna. Die krijg ik eigenlijk cadeau (moet er geen meter voor klimmen) en start de 46km lange afzink naar de voet van de Colladonna. Slecht wegdek. Putten - uiteengereten asfalt... En dan nog het licht - schaduwspel zorgen ervoor dat ik het kalm aan doe. De afdaling is eigenlijk maar 18km lang. De rest is dus "hobbelen". Vrij lastig, ook door de wind. Dan de afslag naar Cabanaquinto... Nog 18km. En nog 500m hoogteverschil. Gelukkig een regelmatige klim van zo een 7%. Ook grotendeels in de schaduw (ook niet te versmaden). Dan nog naar beneden.
EEn kleine 6 uur en 124 km op de fiets vandaag. Naturlijk doe ik ook veel aan "sightseeing" terwijl ik daar rondrijd. Maar bij beklimmingen moet je toch altijd goed aan de bak.
Alles samen heb ik zo een kleine 800km gefietst en daarbij toch ook 17 000 meter geklommen.
En vooral, ik ben alleen op de Anglirù in het rood gegaan.
Toch voelt het lichaam nu aan dat er even gerust moet worden. Pas daarna ga ik resultaat hebben van deze inspanningen.
De foto's post ik (ws) vanavond. Ik ga nu eten (ook belangrijk)
Nu de toch dan. Vanuit Cabanaquinta naar de Puerto de San Isidro. Waar Contador 2 jaar geleden won. Toen leek de klim me niet te lastig. Het is wel erg moeilijk om vast te stellen waar prcies de helling nu start. Je gaat immers zo een 15km zachtjes aan naar boven (vals plat) en de % stijgen ook beetje bij beetje. Al weet je niet waar hij begint; je weet wel goed wanneer hij echt bezig is! Dan een aanwijzing: de volgende 11km aan 7%! Die laatste 6km zijn echt mooi! Jammer genoeg kun je op foto nooit dat wijdse aspect weergeven... Boven is er een echt dorp (en voor het eerst deze vakantie kan ik boven op een puerto iets drinken!) annex skistation (staat er 1km van). Verder ook vakantiehuisjes met een hoog puntig dak. Ik drink iets en daal af. Eigenlijk "hobbelt" het zowat verder op de hoogvlakte van Castillie en Leon. Dan, 10km verder dan toch een echte afzink die me naar 1200m brengt (de San Isidro was 1540).
Ik bestel een tortilla. Denk daarbij natuurlijk aan de mexicaanse versie maar verkrijg een... omelet. Niet echt iets om mee over de bergen te klauteren... Ik voel het dan ook naar de Senales (hoogte: 1625m) en geef de maag voldoende zuurstof om dat "eitje" te pellen.
Op de top heb ik nog een lang gesprek met 3 Madrilenen die me blijkbaar op een andere dag ook nog eens waren tegengekomen. We nemen fotos (de streek is echt mooi! je kan van elk hoekje wel een foto maken... maar dat kun je niet.) en ik daal af naar de Puerto de Tarna. Die krijg ik eigenlijk cadeau (moet er geen meter voor klimmen) en start de 46km lange afzink naar de voet van de Colladonna. Slecht wegdek. Putten - uiteengereten asfalt... En dan nog het licht - schaduwspel zorgen ervoor dat ik het kalm aan doe. De afdaling is eigenlijk maar 18km lang. De rest is dus "hobbelen". Vrij lastig, ook door de wind. Dan de afslag naar Cabanaquinto... Nog 18km. En nog 500m hoogteverschil. Gelukkig een regelmatige klim van zo een 7%. Ook grotendeels in de schaduw (ook niet te versmaden). Dan nog naar beneden.
EEn kleine 6 uur en 124 km op de fiets vandaag. Naturlijk doe ik ook veel aan "sightseeing" terwijl ik daar rondrijd. Maar bij beklimmingen moet je toch altijd goed aan de bak.
Alles samen heb ik zo een kleine 800km gefietst en daarbij toch ook 17 000 meter geklommen.
En vooral, ik ben alleen op de Anglirù in het rood gegaan.
Toch voelt het lichaam nu aan dat er even gerust moet worden. Pas daarna ga ik resultaat hebben van deze inspanningen.
De foto's post ik (ws) vanavond. Ik ga nu eten (ook belangrijk)
zaterdag 22 mei 2010
de trainingsplaats van Samuel Sanchez!
Vandaag een ritje rond Oviedo gemaakt. De hoogteverschillen zijn daar minder groot, maar daarom niet minder stijl. Ik vergelijk het eerder met een iets intensievere ardennen. Voor een ritje van 95 kl - met in het begin en op het einde en vlak stuk van een 11 km, kom ik toch nog tot een hoogteverschil van 1700 meter. Enkele langere beklimmingen (4-5km) maar ook veel kortere dingen. Maar allemaal hadden ze 1 ding gemeen: Allemaal behoorlijk stijl! Heb de 29 dikwijls moeten gebruiken. Als toetje heb ik ook de Alto de Naranco meegenomen. De bult van waar je en schitterend uitzich hebt over Oviedo. De streek is heel verzorgd met veel mooie huizen. Evenals Oviedo. Heel mooi ruimtelijk ingeplant in het landschap. Daarvan krijg je een mooi zicht vanop de Naranco-heuvel.
Straks ga ik nog eens Oviedo bezoeken. 't Zal de laatste keer zijn deze vakantie.
Groetjes!
ps: de zon brandt hier wel serieus. Nu zijn de handen weer verbrandt.
Gisteren zou het trouwens 29° geweest zijn in Cangas.
Straks ga ik nog eens Oviedo bezoeken. 't Zal de laatste keer zijn deze vakantie.
Groetjes!
ps: de zon brandt hier wel serieus. Nu zijn de handen weer verbrandt.
Gisteren zou het trouwens 29° geweest zijn in Cangas.
vrijdag 21 mei 2010
De Puerto's van vandaag...
Oeps... 't kaartje zul je zlf moeten rechtzetten. Image downen, en dan wijzigen.Moet kunnen.
De ander foto's zijn van de Ceredo. De industriele bevuiling heb ik er uit gelaten....
Cangas de Narcea
Vandaag een tripje gemaakt met de auto naar Cangas De Narcea. Vrij toeristisch, wel leuk en ook nog goed warm... En gelukkig had ik de fiets bij voor een mooi rondje mat de volgende Puerto's:
Puerto de Ranandoiro - Puerto de Ceredo en de Puerto de Leitarriegos. 1181, 1359 en 1525 meters hoog.
Allemaal hebben ze wel (volgens de boeken) het gegeven dat ze niet echt kuitenbijters zijn (op de laatste 2km van de Ceredo na dan). Iets wat ik vandaag, na de Angliru en de Tenebredo (met ook een stuk van 700 meter met een gemiddelde van 16%) wel wilde. Dat ik daarvoor een verplaatsing moest maken nam ik er maar bij.
De Ranandoiro start zoals ik verwacht had. Rustig. Na een 25 km ben ik zo een 450 meter omhoog. Plots krijg ik een stuk voorgeschoteld vabn 1600 meter aan 11%! Dit stond nergens vermeld... Onmiddellijk daarna krijg ik een (verlichte) tunnel van bijna 2 km voor de kiezen. Gelukkig loopt die aan een 4% omhoog zodat ik er snel door ben. En het is daar zo verkeersluw dat ik geen enkele auto tegenkom... Ik zit nu tegen de 900 meter aan. Normal nog 281 te gaan dacht ik... maar ik start aan een afdaling. Even later blijkt dat ik in pakweg 6km er volgens de bordjes 14 heb afgelegd. Met dat steil stuk en de tunnel hebben ze blijkbaar de Ranandoiro afgeknot. Een goeie zaak voor de bewoners, nu moeten ze die pakweg 50 bochten ook niet meer nemen. En voor de wielersport stelde deze Puerto toch niet veel voor...
Zo start ik al sneller dan verwacht aan de Ceredo. Lang, niet stijl, altijd rechtdoor... Beetje vervelend (net als die stevige tegenwind). Dan komen de laatste 3 km er aan. Zo grof zijn die ook niet, maar er is er toch eentje bij van tegen de 9%.
Veel erger zijn die grote vrachtwagens die me regelmatig passeren. En het zijn er allemaal van dezelfde firma. Vlak voor de top van de Ceredo wordt het me duidelijk: Daar wordt zwarte steen gemalen. Het stof ligt over de baan en als er een auto passeert vliegt alles omhoog... Ik rij links van de baan om dit zoveel mogelijk te ontwijken. Ook even voor de top is er blijkbaar een ontginningsgebied. Van daar af wordt het naast de weg terug beter. Ik passeer de top (veel koeien, mooi zicht maar niet spectaculair en daal af naar Villablino. Intussen ben ik ook Castilia en Leon binnengereden.
Villablino ligt mooi te blinken in de zon (het is goed warm, en ik heb , om mijn armen te beschermen zelfs de mouwtjes aan). Ik stop er even, om iets te eten en te drinken en vervolg te tocht over de Leitariegos. Die is echt regelmatig: beide zijden zijn aan 4,7% aangelegd. Mijn nkant is wel maar 11km lang. De andere kant is goed voor 24... Een mooi vooruitzicht! Ook deze helling is mooi zonder spectaculair te zijn. De top doet ietwat vreemd aan. Een klein dorp zonder meer. En allemaal in dezelfde grauwe steen...
Afdalen dan maar! Geweldig! Je hoeft niet te remmen, en je snelheid maakt het mogelijk om toch nog eens links en rechts te kijken (al moet je wel opletten). Pas in de laatste 10 km voor Cangas speelt de tegenwind opnieuw op. Daar gaat het dan ook maar aan 1 a 2 % mleer naar beneden... En die wind compenseert dat.
Fietsje in de auto! - een snelle kattewas (had water bij) - andere kleren aantrekken - Daar ga ik dan Cangas de Narcea gaan verkennen. 't Is er leuk! En als ik er in de buurt mocht zitten ging ik er wel regelmatig naar toe. Maar nu ist te ver... Zeker met zware concurrent Oviedo in de buurt (Tapas! Tapas!! Tapas!!! en ook wijn!!!!)
Terug in Proaza eet ik nog een iets en begin te bloggen.
Puerto de Ranandoiro - Puerto de Ceredo en de Puerto de Leitarriegos. 1181, 1359 en 1525 meters hoog.
Allemaal hebben ze wel (volgens de boeken) het gegeven dat ze niet echt kuitenbijters zijn (op de laatste 2km van de Ceredo na dan). Iets wat ik vandaag, na de Angliru en de Tenebredo (met ook een stuk van 700 meter met een gemiddelde van 16%) wel wilde. Dat ik daarvoor een verplaatsing moest maken nam ik er maar bij.
De Ranandoiro start zoals ik verwacht had. Rustig. Na een 25 km ben ik zo een 450 meter omhoog. Plots krijg ik een stuk voorgeschoteld vabn 1600 meter aan 11%! Dit stond nergens vermeld... Onmiddellijk daarna krijg ik een (verlichte) tunnel van bijna 2 km voor de kiezen. Gelukkig loopt die aan een 4% omhoog zodat ik er snel door ben. En het is daar zo verkeersluw dat ik geen enkele auto tegenkom... Ik zit nu tegen de 900 meter aan. Normal nog 281 te gaan dacht ik... maar ik start aan een afdaling. Even later blijkt dat ik in pakweg 6km er volgens de bordjes 14 heb afgelegd. Met dat steil stuk en de tunnel hebben ze blijkbaar de Ranandoiro afgeknot. Een goeie zaak voor de bewoners, nu moeten ze die pakweg 50 bochten ook niet meer nemen. En voor de wielersport stelde deze Puerto toch niet veel voor...
Zo start ik al sneller dan verwacht aan de Ceredo. Lang, niet stijl, altijd rechtdoor... Beetje vervelend (net als die stevige tegenwind). Dan komen de laatste 3 km er aan. Zo grof zijn die ook niet, maar er is er toch eentje bij van tegen de 9%.
Veel erger zijn die grote vrachtwagens die me regelmatig passeren. En het zijn er allemaal van dezelfde firma. Vlak voor de top van de Ceredo wordt het me duidelijk: Daar wordt zwarte steen gemalen. Het stof ligt over de baan en als er een auto passeert vliegt alles omhoog... Ik rij links van de baan om dit zoveel mogelijk te ontwijken. Ook even voor de top is er blijkbaar een ontginningsgebied. Van daar af wordt het naast de weg terug beter. Ik passeer de top (veel koeien, mooi zicht maar niet spectaculair en daal af naar Villablino. Intussen ben ik ook Castilia en Leon binnengereden.
Villablino ligt mooi te blinken in de zon (het is goed warm, en ik heb , om mijn armen te beschermen zelfs de mouwtjes aan). Ik stop er even, om iets te eten en te drinken en vervolg te tocht over de Leitariegos. Die is echt regelmatig: beide zijden zijn aan 4,7% aangelegd. Mijn nkant is wel maar 11km lang. De andere kant is goed voor 24... Een mooi vooruitzicht! Ook deze helling is mooi zonder spectaculair te zijn. De top doet ietwat vreemd aan. Een klein dorp zonder meer. En allemaal in dezelfde grauwe steen...
Afdalen dan maar! Geweldig! Je hoeft niet te remmen, en je snelheid maakt het mogelijk om toch nog eens links en rechts te kijken (al moet je wel opletten). Pas in de laatste 10 km voor Cangas speelt de tegenwind opnieuw op. Daar gaat het dan ook maar aan 1 a 2 % mleer naar beneden... En die wind compenseert dat.
Fietsje in de auto! - een snelle kattewas (had water bij) - andere kleren aantrekken - Daar ga ik dan Cangas de Narcea gaan verkennen. 't Is er leuk! En als ik er in de buurt mocht zitten ging ik er wel regelmatig naar toe. Maar nu ist te ver... Zeker met zware concurrent Oviedo in de buurt (Tapas! Tapas!! Tapas!!! en ook wijn!!!!)
Terug in Proaza eet ik nog een iets en begin te bloggen.
donderdag 20 mei 2010
angliru
Gisteren had ik zo het idee.... dat het misschien best was om de Angliru op te fietsen na een rustdag. Vandaag dus! Alleen zit de timing nu (na het probleem met de pat) niet meer juist.
Het plannetje, vertrekken vanuit Proaza, Alto de Tenebredo, afdalen en de hoofdweg op naar Mieres, afslaan naar Riosa, Angliru, over de Alto de el Cordal en de Alto de la C obertoria terug naar Proaza gaat iets te lang duren. Dus na de Angliru zal het terugrijden zijn zoals ik gekomebn was. Hierdoor wordt de afstand zo een 20km korten en moeten er ook 600hm minder geklommen worden. Wel spijtig; want de afdaling van de Cobertoria is ronduit schitterend!
De alto de Tenebredo is lastig... Ook hier stukken tot 20%. Afdalen en vanuit Riosa de Anglirù op. Tot La Vega duurd het 24 minuten. Dan het eerste (easy) stuk tot de echte klim... Gaat vlot - forceer niets maar ik voel toch wel dat ik aan 1 dag recup niet voldoende had... Ik ben hier nu ,dus nu moet het gebeuren. 32 min tot aan de eerste echt steile pentes. Ik heb vandaag te weinig kracht - en van de souplesse moet je bij 20% ook niet veel verwachten. Tot 1250 meter gaat het nog, maar dan volgen de 13% stukken de 17 en 20% te snel op; en recup is niet meer mogelijk. Als ik aan de Cuena de los Cabres kom (400m aan minstens 16%, en max van 23,5...) rust ik even uit. Achteraf een goed idee; want na de Cuena is het niet gedaan. Het blijft ontieglijk stijl, en als laatste stuk komt El Aviru op de proppen. Opnieuw 21%....
Het leuke is er nu wel af...
dan, Eindelijk boven!!! en... Niets te zien!!!!
Straks de foto's van vandaag!
Het plannetje, vertrekken vanuit Proaza, Alto de Tenebredo, afdalen en de hoofdweg op naar Mieres, afslaan naar Riosa, Angliru, over de Alto de el Cordal en de Alto de la C obertoria terug naar Proaza gaat iets te lang duren. Dus na de Angliru zal het terugrijden zijn zoals ik gekomebn was. Hierdoor wordt de afstand zo een 20km korten en moeten er ook 600hm minder geklommen worden. Wel spijtig; want de afdaling van de Cobertoria is ronduit schitterend!
De alto de Tenebredo is lastig... Ook hier stukken tot 20%. Afdalen en vanuit Riosa de Anglirù op. Tot La Vega duurd het 24 minuten. Dan het eerste (easy) stuk tot de echte klim... Gaat vlot - forceer niets maar ik voel toch wel dat ik aan 1 dag recup niet voldoende had... Ik ben hier nu ,dus nu moet het gebeuren. 32 min tot aan de eerste echt steile pentes. Ik heb vandaag te weinig kracht - en van de souplesse moet je bij 20% ook niet veel verwachten. Tot 1250 meter gaat het nog, maar dan volgen de 13% stukken de 17 en 20% te snel op; en recup is niet meer mogelijk. Als ik aan de Cuena de los Cabres kom (400m aan minstens 16%, en max van 23,5...) rust ik even uit. Achteraf een goed idee; want na de Cuena is het niet gedaan. Het blijft ontieglijk stijl, en als laatste stuk komt El Aviru op de proppen. Opnieuw 21%....
Het leuke is er nu wel af...
dan, Eindelijk boven!!! en... Niets te zien!!!!
Straks de foto's van vandaag!
bike.... solutions
Rond 11u was ik bij de fietsenmaker in Oviedo. Hij bekeek het, stelde vast dat't niet in orde was en heeft de achterpat vastgezet. Zo goed hij kon. Maar ze moet wel vervangen worden. Ik kan ermee fietsen, zolang ik ze voor elke tocht nakijk. Eenmaal in Belgie moet ik ze laten vervangen.Verder is er nu niets meer aan de hand. Ik kan gerust verder rijden!
Toch meer aan de hand...
Deze morgen snel de derrailleurwieltjes geplaatst. En daarbij gemerkt dat er ook speling op de achterpat zit. Kan zijn dat ik toch niet de juiste beoordeling had gemaakt. Straks dus terug naar Oviedo... In plaats van naar de Anglirù.
woensdag 19 mei 2010
feedback
Hey guys,
ik weet dat sommigen dit lezen, maar ik weet ook niet wie of hoeveel...
- Ofwel stuur je me een mailtje dat je volgt.
- Ofwel maak je je bekend als "volger" .
Groetjes,
Stefaan
ik weet dat sommigen dit lezen, maar ik weet ook niet wie of hoeveel...
- Ofwel stuur je me een mailtje dat je volgt.
- Ofwel maak je je bekend als "volger" .
Groetjes,
Stefaan
Hoy!!
Eindelijk een blog van vandaag!
Eerst de gebruikelijke zaken. Inpakken, ontbijten, uitchecken en .... bloggen!
Ik had graag deze morgen verder gewerkt aan mijn blog maar... de probleempjes met de versnellingen (achteraan) wilde ik zo snel mogelijk oplossen. Daarnaast was ik vertrokken in Belgie met een weelderige haardos (koud hè!), en vermits het hier nu wel wat warmer is kun je 't wel raden! Dan nog de onzekerheid over waar je gaat slapen (nuja - ben dat gewoon - ik heb altijd al iets gevonden) plus de 280 reiskilometers noopten me tot een stop.
Die versnellingsproblemen dateren eigenlijk al van in Belgie. Even kort en duidelijk zijn. Als je Campa achterderrailleurwieltjes versleten zijn raden ze je overal "tacx" wieltjes aan. Zij zijn compatibel. Klopt - Tot op zekere hoogte. Als je achteraan een 29 nodig hebt (type klimmen Zoncolan - Anglirù) kom je wèl in de problemen. Tenminste als je achterderrailleur een Campa gewoon is. Waar gaat het over? Over 1mm extra ruimte op de tandwieltjes... Die van Campa zijn 1mm dieper dan die van Tacx. Geen probleem als je geen gekke dingen wil doen. Anders...
De eerste fietsmaker had ze niet (Torrelavega). De tweede (Oviedo) stuurde me door naar een derde (gelukkig ook Oviedo) en die had ze wél! Morgen monteren en klaar!
Ik verblijf nu in Proaza (15km van Oviedo) en daar heb ik ook een kapper gevonden! (had ik ook al in Ramales, maar daar zat steeds teveel volk voor me). Morgen foto van een kortgeknipte Stefaan.
En ja; ook ik ben hier in spanje naar de Copa Del Rey aant zien!
ps: momenteel wint Sevilla met 1 -0 van Atletico Madrid.
Eerst de gebruikelijke zaken. Inpakken, ontbijten, uitchecken en .... bloggen!
Ik had graag deze morgen verder gewerkt aan mijn blog maar... de probleempjes met de versnellingen (achteraan) wilde ik zo snel mogelijk oplossen. Daarnaast was ik vertrokken in Belgie met een weelderige haardos (koud hè!), en vermits het hier nu wel wat warmer is kun je 't wel raden! Dan nog de onzekerheid over waar je gaat slapen (nuja - ben dat gewoon - ik heb altijd al iets gevonden) plus de 280 reiskilometers noopten me tot een stop.
Die versnellingsproblemen dateren eigenlijk al van in Belgie. Even kort en duidelijk zijn. Als je Campa achterderrailleurwieltjes versleten zijn raden ze je overal "tacx" wieltjes aan. Zij zijn compatibel. Klopt - Tot op zekere hoogte. Als je achteraan een 29 nodig hebt (type klimmen Zoncolan - Anglirù) kom je wèl in de problemen. Tenminste als je achterderrailleur een Campa gewoon is. Waar gaat het over? Over 1mm extra ruimte op de tandwieltjes... Die van Campa zijn 1mm dieper dan die van Tacx. Geen probleem als je geen gekke dingen wil doen. Anders...
De eerste fietsmaker had ze niet (Torrelavega). De tweede (Oviedo) stuurde me door naar een derde (gelukkig ook Oviedo) en die had ze wél! Morgen monteren en klaar!
Ik verblijf nu in Proaza (15km van Oviedo) en daar heb ik ook een kapper gevonden! (had ik ook al in Ramales, maar daar zat steeds teveel volk voor me). Morgen foto van een kortgeknipte Stefaan.
En ja; ook ik ben hier in spanje naar de Copa Del Rey aant zien!
ps: momenteel wint Sevilla met 1 -0 van Atletico Madrid.
fototime!
De foto waar ik opsta zegt genoeg...Verder 3 foto's van de Portillo Lunada en eentje vanop de Braguia (die met de "witte berg" in het midden...
Café - internet!
Yep.
Ik heb opnieuw een plaatsje gevonden waar ik kan inloggen. Toch eerst maar verder vertellen (en laten zien) waar ik gisteren geweest was/gedaan heb.
Na de afdaling van de Encastas verwachtte ik me aan een vrij korte helling (Puerto Braguia - 720m) maar dit was wel een misrekening... Aangezien de Encastas toch daalde naar 300m mocht ik opnieuw een dikke 400m overwinnen. Nu ja, een probleem was dit niet, al startte die klim erg sterk, met constant % van boven de 8. Op het einde vlakte hij wat uit. En daar kreeg k het toch wel speciale zicht van een troep gieren die de thermiek oipzochten om zonder inspanning hoger te komen. Even geprobeert om er een foto van te maken, maar zoals je al verwacht had... echt gelukt kun je die niet noemen.
Intussen even op de klok gekeken... Ik was al vrij laat vertrokken, en diverse stops (eten/drinken/foto's) hadden ervoor gezorgd dat ik intussen toch wel een beetje "haast" mocht maken. Ik wist ook wel; dat als de zon zakt, de temperatuur snel daalt. En ik moet wel nog naar 1350 meter.
Maar ook de Braguia heeft een lange en steile afdaling... Opnieuw wordt ik geconfronteerd met een langere klim dan verwacht. Toch blijf ik trouw aan het hartslagprincipe en forceer niets. Ik bespaar op stops, praatjes bij die stops (ook spanjaarden willen weten waar je vandaan komt, wat je daar doet enz..) en fotos'. Toch is die Caracol lastiger dan verwacht, want zo halverwege zit er nog eens een duik in van een 70m. Die moet je daarna opnieuw omhoog!
Hierna volgt de Lunada (lange kant - ik klim de laatste 15km (media 6%) van de in totaal 30 km) Dit is echt een mooie klim! Alleen het wegdek... Voelde de afdaling al aan als een rollercoaster, de klim is niet echt veel beter. Toch maakt het uizicht veel goed. Dat en het feit dat je constant aan 6% fietst (en vrijwel niet moet schakelen...) Tegen de top aan wordt het uitzicht echt groots. Het kan zonder overdrijven concurreren met de Col De La Bonette.
Intussen heb ik gezelschap gekregen van een spanjaard, die traint voor een MTB granfondo in de buurt. Als ik hem uitleg dat ik al 5 uur op de fiets zit en bij de 3000 HM heb vandaag verandert zijn stemming op slag. Vooral voor de lage hartslag op zo een klim had hij blijkbaar respect. Boven neemt hij nog een foto en verdwijnt dan terug vanwaar hij was gekomen. Ik daarentegen rij verder - Alleen de Pueto de la Sia staat nog tussen mij en een verkwikkende douche en 2 borden pasta!
Tegnwind op De La Sia. Om de dag af te sluiten toch nog even wat dieper gaan... De Sia (zuidkant) is goed voor 400 HM in 7km. Toch is dit een lastige noot, maar dan eerder door de wind dan door de %. En koud! Op 2 km van de top doe ik mijn windjek al aan...
Dan... Boven! Nu nog 10km afdalen!
Ik zie die pasta al staan!
Ik heb opnieuw een plaatsje gevonden waar ik kan inloggen. Toch eerst maar verder vertellen (en laten zien) waar ik gisteren geweest was/gedaan heb.
Na de afdaling van de Encastas verwachtte ik me aan een vrij korte helling (Puerto Braguia - 720m) maar dit was wel een misrekening... Aangezien de Encastas toch daalde naar 300m mocht ik opnieuw een dikke 400m overwinnen. Nu ja, een probleem was dit niet, al startte die klim erg sterk, met constant % van boven de 8. Op het einde vlakte hij wat uit. En daar kreeg k het toch wel speciale zicht van een troep gieren die de thermiek oipzochten om zonder inspanning hoger te komen. Even geprobeert om er een foto van te maken, maar zoals je al verwacht had... echt gelukt kun je die niet noemen.
Intussen even op de klok gekeken... Ik was al vrij laat vertrokken, en diverse stops (eten/drinken/foto's) hadden ervoor gezorgd dat ik intussen toch wel een beetje "haast" mocht maken. Ik wist ook wel; dat als de zon zakt, de temperatuur snel daalt. En ik moet wel nog naar 1350 meter.
Maar ook de Braguia heeft een lange en steile afdaling... Opnieuw wordt ik geconfronteerd met een langere klim dan verwacht. Toch blijf ik trouw aan het hartslagprincipe en forceer niets. Ik bespaar op stops, praatjes bij die stops (ook spanjaarden willen weten waar je vandaan komt, wat je daar doet enz..) en fotos'. Toch is die Caracol lastiger dan verwacht, want zo halverwege zit er nog eens een duik in van een 70m. Die moet je daarna opnieuw omhoog!
Hierna volgt de Lunada (lange kant - ik klim de laatste 15km (media 6%) van de in totaal 30 km) Dit is echt een mooie klim! Alleen het wegdek... Voelde de afdaling al aan als een rollercoaster, de klim is niet echt veel beter. Toch maakt het uizicht veel goed. Dat en het feit dat je constant aan 6% fietst (en vrijwel niet moet schakelen...) Tegen de top aan wordt het uitzicht echt groots. Het kan zonder overdrijven concurreren met de Col De La Bonette.
Intussen heb ik gezelschap gekregen van een spanjaard, die traint voor een MTB granfondo in de buurt. Als ik hem uitleg dat ik al 5 uur op de fiets zit en bij de 3000 HM heb vandaag verandert zijn stemming op slag. Vooral voor de lage hartslag op zo een klim had hij blijkbaar respect. Boven neemt hij nog een foto en verdwijnt dan terug vanwaar hij was gekomen. Ik daarentegen rij verder - Alleen de Pueto de la Sia staat nog tussen mij en een verkwikkende douche en 2 borden pasta!
Tegnwind op De La Sia. Om de dag af te sluiten toch nog even wat dieper gaan... De Sia (zuidkant) is goed voor 400 HM in 7km. Toch is dit een lastige noot, maar dan eerder door de wind dan door de %. En koud! Op 2 km van de top doe ik mijn windjek al aan...
Dan... Boven! Nu nog 10km afdalen!
Ik zie die pasta al staan!
bye bye
Sorry,
ik moet nu vertrekken. Anders geraak ik niet rond met alles wat me nog te doen staat voor vandaag.
Ik hoop vanavond, op mijn nieuwe bestemming, ook over internet te beschikken. Indien wel, dan post ik vanavond de rest van het verhaal van gisteren.
greetz
stefaan
ik moet nu vertrekken. Anders geraak ik niet rond met alles wat me nog te doen staat voor vandaag.
Ik hoop vanavond, op mijn nieuwe bestemming, ook over internet te beschikken. Indien wel, dan post ik vanavond de rest van het verhaal van gisteren.
greetz
stefaan
Afdaling van de Encastas
Ruw landschap - En een afdaling van 15 km aan 6%. Het wegdek is niet geweldig, maar slecht is het ook niet. Met het verkeer hoef je wel geen rekening te houden. 3 auto's per uur...
Abonneren op:
Posts (Atom)
