Beter! Maar wel niet super.
Eerst naar de Col De Jau (1506m). De aanloop tot een hoogte van 900m is dezelfde als gisteren voor de Garavel. Alleen ben ik daar nu, met vergelijkbare hartslag en ongeveer dezelfde weercondities, liefst 5 min sneller. Ik moet dus gisteren echt wel een rotdag gehad hebben. Top van de Jau in 1u25. Lijkt er al meer op. En mooie vlotte afdaling nar Prades en dan de Col du Rocque Jalere op. Deze is iets minder steil. Amper 1km aan 8% zou er in zitten. Boven snel afdalen naar Sournia. Daar op zoek naar eten en drinken. Het plaatselijke winkeltje heeft zijn sluitingsdag. Dan maar op zoek naar iets anders. Ik kom bij een Engelse terecht die er een theehuisje uitbaat. Ik eet en drink er iets, en ze voorziet ma van voldoende water voor de resterende col en 37 km.
Die Col d' Aussieres is niet echt een dooddoener. Maar ik heb er wel al 1800hm opzitten, dus voelen doe ik het wel. Maximale stukken aan 6% afgewisseld met lichter. Mooi. Mag ook eens... In de verte zie ik het aangekondigde onweer opdoemen. Ik maak voort en rij na de afdaling (opnieuw erg mooi - bosrijk - en een rivier) snel naar het hotel. Onderweg nog even over molshoop Col de Camperie en afsluiten voor vandaag. Straks eten , en dan eens nadenken wat ik morgen allemaal nog kan doen. Want het verlof loopt weer naar het einde.
Net weer 100km - met 2300hm - en geen nat pak op 't einde!
maandag 9 augustus 2010
Port de Paiheres en andere
Flanellen benen. Dat gevoel had ik al bij het ontbijt, en nu ik op de fiets zit wordt het er niet beter op. Slechte dag zekers?
Toch maar starten. Eerste helling: De Col Du Garavel. Voet op 400m, en boven op 1250. Van bij de start gaat het al door een mooie gorge. Nadeel van zo'n zaken is dat het wegdek (door vallende stenen wat beschadigd) niet veel soeps is. Ik neem nu al het besluit om de rit van morgen ook langs hier aan te vatten. Want in een afdaling lijkt dit me minder leuk...
't Is een lange klim. Liefst 18km voor je aan de top komt. Er zit dan wel een stukje van bijna 3 km aan echt mindere % in. Onderweg mooie dorpjes ter afwisseling van de groene boorden. Na St Colombe Sur Geutte gaat het aan 9% omhoog. Toch 3 km. Daarna valt het wat terug, om dan na die schiervlakte terug aan te sterken naar 6 - 7%. Vlot gaat het niet. Vooral op de 9% stukken blijft het harken vandaag. Normaal heb ik dit op die pentes toch niet. Boven is er een panneau... Verder niet echt veel te zien. Na een korte afdaling gaat het terug eventjes omhoog naar de Col de Mouris. Buiten een varkensboer en zijn kwekerijen zie je daar ook niets.
Dan maar afdalen naar de Gorges van de Aude. Heel snel gaat het nu richting Usson Les Bains.
Daar start de Pailheres... 2001 m hoog, maar vooral een stevige kuitenbijter. Al onmiddellijk krijg je een 10% stuk te verwerken. Daarna loopt het even terug, maar toch blijft deze Col heel zwaar. Op een hoogte van 1200m wordt het mooi. Maar toch zo lastig... Talrijke hairpins geven je telkens een ander beeld. Die afwisseling doet deugd. De laatste 500hm zijn om in te lijsten. Je ziet de weg onder en boven je mooi verlopen.
De top is ingenomen door een horde Tsjechen. Met fiets. En allemaal een volle drinkbus - En geen spatje zweet te bekennen! Ik maak me sterk dat die groep naar boven is gebracht om dan nu de Pailheres af te dalen. Er zijn er zelfs bij op sandalen...
Afdalen! Een heel snelle afdaling. Halverwege stop ik om iets te eten. Een "sandwish en een cola". Daar hoor ik dat de Col Du Pradel gesloten is. Die moest ik nemen om terug in de buurt van Axat te geraken. Als echte belg ga ik toch eens kijken wat er scheelt. Ik ben trouwens niet alleen! Voor een gesloten weg rijdt er hier nog behoorlijk veel volk rond. Na 3km kom ik aan het hekele punt. Gedurende een 100m is het asfalt opgebroken. Dus even te voet en dan verder fietsen! Een echte hindernis kom ik evenwel 4km verder tegen. Een complete kudde koeien verspert de weg. Ik stap af, maar ga wel resoluut verder en ze gaan (langzaam) opzij. 500 m verder is de top. Er staan 2 Duitsers foto's te nemen. Als ik aankom hebben ze er eentje waar ze allebei opstaan. Natuurlijk krijg ik er ook eentje in return. Na een schitterende afdaling (niet de weg - maar wel de dorpjes en gorges) sla ik een "rf" in. Wel goed geasfalteerd, brengt dit wegje me opnieuw naar 1250m. Mooi. Was me aangeraden hier. Ik ben blij dat ik het gedaan heb...
Alleen de afdaling naar Axat was iets minder. Weer teveel kiezeltjes op de weg. Dus rustig blijven en geen risico's.
Totaal weer 118km en 3300hm vandaag. Ben moe.
Goed eten en op tijd gaan slapen!
Toch maar starten. Eerste helling: De Col Du Garavel. Voet op 400m, en boven op 1250. Van bij de start gaat het al door een mooie gorge. Nadeel van zo'n zaken is dat het wegdek (door vallende stenen wat beschadigd) niet veel soeps is. Ik neem nu al het besluit om de rit van morgen ook langs hier aan te vatten. Want in een afdaling lijkt dit me minder leuk...
't Is een lange klim. Liefst 18km voor je aan de top komt. Er zit dan wel een stukje van bijna 3 km aan echt mindere % in. Onderweg mooie dorpjes ter afwisseling van de groene boorden. Na St Colombe Sur Geutte gaat het aan 9% omhoog. Toch 3 km. Daarna valt het wat terug, om dan na die schiervlakte terug aan te sterken naar 6 - 7%. Vlot gaat het niet. Vooral op de 9% stukken blijft het harken vandaag. Normaal heb ik dit op die pentes toch niet. Boven is er een panneau... Verder niet echt veel te zien. Na een korte afdaling gaat het terug eventjes omhoog naar de Col de Mouris. Buiten een varkensboer en zijn kwekerijen zie je daar ook niets.
Dan maar afdalen naar de Gorges van de Aude. Heel snel gaat het nu richting Usson Les Bains.
Daar start de Pailheres... 2001 m hoog, maar vooral een stevige kuitenbijter. Al onmiddellijk krijg je een 10% stuk te verwerken. Daarna loopt het even terug, maar toch blijft deze Col heel zwaar. Op een hoogte van 1200m wordt het mooi. Maar toch zo lastig... Talrijke hairpins geven je telkens een ander beeld. Die afwisseling doet deugd. De laatste 500hm zijn om in te lijsten. Je ziet de weg onder en boven je mooi verlopen.
De top is ingenomen door een horde Tsjechen. Met fiets. En allemaal een volle drinkbus - En geen spatje zweet te bekennen! Ik maak me sterk dat die groep naar boven is gebracht om dan nu de Pailheres af te dalen. Er zijn er zelfs bij op sandalen...
Afdalen! Een heel snelle afdaling. Halverwege stop ik om iets te eten. Een "sandwish en een cola". Daar hoor ik dat de Col Du Pradel gesloten is. Die moest ik nemen om terug in de buurt van Axat te geraken. Als echte belg ga ik toch eens kijken wat er scheelt. Ik ben trouwens niet alleen! Voor een gesloten weg rijdt er hier nog behoorlijk veel volk rond. Na 3km kom ik aan het hekele punt. Gedurende een 100m is het asfalt opgebroken. Dus even te voet en dan verder fietsen! Een echte hindernis kom ik evenwel 4km verder tegen. Een complete kudde koeien verspert de weg. Ik stap af, maar ga wel resoluut verder en ze gaan (langzaam) opzij. 500 m verder is de top. Er staan 2 Duitsers foto's te nemen. Als ik aankom hebben ze er eentje waar ze allebei opstaan. Natuurlijk krijg ik er ook eentje in return. Na een schitterende afdaling (niet de weg - maar wel de dorpjes en gorges) sla ik een "rf" in. Wel goed geasfalteerd, brengt dit wegje me opnieuw naar 1250m. Mooi. Was me aangeraden hier. Ik ben blij dat ik het gedaan heb...
Alleen de afdaling naar Axat was iets minder. Weer teveel kiezeltjes op de weg. Dus rustig blijven en geen risico's.
Totaal weer 118km en 3300hm vandaag. Ben moe.
Goed eten en op tijd gaan slapen!
zondag 8 augustus 2010
foto's zaterdag reidag
Een foto van het hinterland van Prades. Eentje van Quillan (bomenlaan) en een van Axat
zaterdag 7 augustus 2010
Naar Prades - of uiteindelijk toch maar Axat
Reisdag!
Hoewel niet te ver - toch al vroeg genoeg vertrokken. Ik ga proberen om iets te vinden in de buurt van Prades. Daarvoor ga ik eerst over de Envalira en de Puymorens, om dan via Bourg-Madame richting Perpignan te volgen. Na een goeie 100km bochtenwerk moet ik dan in de buurt van Prades zijn. Daar ligt een weliswaar heel onbekend, maar heel mooi stuk Pyrenëen. Onderweg kom ik ook nog de col de la Perche tegen, waarvan de oostelijke kant heel mooi is. Wel veel te veel verkeer. Vergeten die zaak.
30 km verder kom ik aan in Prades. De omgeving staat me erg aan! Ook het stadje zelf heeft wel iets. Wel jammer om te horen dat - het de drukste week van het jaar is - en dat er door het culturele feest geen logies meer te vinden is tot 30km in de omtrek.
Terug naar af dus. Ik begin een zoektocht in de buurt, die me uiteindelijk op zowat een 50km van Prades een hotelkamer oplevert. Alles is aanwezig - ook draadloos internet - maar toch is het vergeleken met de kamer in Andorra niet veel soeps. En 't is hier trouwens ook duurder.
Nu ik de kamer heb ga ik eens op verkenning in de buurt. Quillan is de dichtste grotere stad (groot dorp - genre Nieuwkerken en Belsele). Gelukkig moet je wel met de auto langs de "defile de la Lys". Een mooie stuk natuur.
't Is warm, en ik ga het vandaag vrij rustig houden. Morgen ga ik weer een mooi tochtje in deze toch wel uitmuntende streek maken.
CU
Hoewel niet te ver - toch al vroeg genoeg vertrokken. Ik ga proberen om iets te vinden in de buurt van Prades. Daarvoor ga ik eerst over de Envalira en de Puymorens, om dan via Bourg-Madame richting Perpignan te volgen. Na een goeie 100km bochtenwerk moet ik dan in de buurt van Prades zijn. Daar ligt een weliswaar heel onbekend, maar heel mooi stuk Pyrenëen. Onderweg kom ik ook nog de col de la Perche tegen, waarvan de oostelijke kant heel mooi is. Wel veel te veel verkeer. Vergeten die zaak.
30 km verder kom ik aan in Prades. De omgeving staat me erg aan! Ook het stadje zelf heeft wel iets. Wel jammer om te horen dat - het de drukste week van het jaar is - en dat er door het culturele feest geen logies meer te vinden is tot 30km in de omtrek.
Terug naar af dus. Ik begin een zoektocht in de buurt, die me uiteindelijk op zowat een 50km van Prades een hotelkamer oplevert. Alles is aanwezig - ook draadloos internet - maar toch is het vergeleken met de kamer in Andorra niet veel soeps. En 't is hier trouwens ook duurder.
Nu ik de kamer heb ga ik eens op verkenning in de buurt. Quillan is de dichtste grotere stad (groot dorp - genre Nieuwkerken en Belsele). Gelukkig moet je wel met de auto langs de "defile de la Lys". Een mooie stuk natuur.
't Is warm, en ik ga het vandaag vrij rustig houden. Morgen ga ik weer een mooi tochtje in deze toch wel uitmuntende streek maken.
CU
vrijdag 6 augustus 2010
Andorra "anders"
Had ik enkele dagen geleden niet geschreven dat de Andoreese cols eerder "lang en niet te steil" waren? Wel... Vandaag heb ik alle dingen, die niet onder deze context vallen eens verkend...
De eerste was de klim naar Os De Civis. Dit gehuchtje ligt op 1480m hoogte, maar de weg (eindpunt) loopt op tot 1660m. Vooral de laatste 3,5km zitten konstant tegen en over de 10% aan. Met in de laatste km het summum!
Overigens viel deze klim nog vrij goed mee. Buiten de laatste 3,5 km is het dikwijls ook heel steil, maar zijn er voldoende recuperatiepunten.
De tweede was de 8,5km klim naar de "Collado de La Gallina" (1909m). Je stijgt zowat een 700m over deze afstand. Probleem (nu ja) is dat deze col zo onregelmatig is dat je nooit in je ritme komt. Een tweede merkwardig punt is, dat bij deze col de bochten heel steil zijn, en de tussenstukken eerder minder! Ik heb geen enkele binnenbocht genomen! En er zijn lezers die weten wat dat betekend! Gedurende de laatste 3 km vertoont de pasweg een meer constant patroon. Op de top kun je wel verder - maar alleen met de mountainbike of de auto...
Dus foto's nemen en terug naar Aixovall - waar beide beklimmingen starten.
De laatste van de dag situeert zich iets zuidelijker in Andorra.2 jaar terug won Alessandro Ballan er de bergrit in de Vuelta, en hield er de "gouden" trui aan over. Goed, hij was wel met 8 min voorsprong aan de laatste klim begonnen, maar toch knap!
De Alto De La Rabassa (heeft ook andere namen - dit is hier blijkbaar gebruikelijk) start heel erg aggresief: 300m aan pakweg 12-13%. Buiten een makkelijker stuk na 1km blijft hij de eerste 5km toch wel erg steil. Uiteindelijk gaat het in 17km 1100m omhoog - maar tegen de tijd dat ik aan de eerder gemakkelijker stukken kom zijn de benen al vrij "dood". Morgen las ik een rustdag in.
De afdaling doe ik langs de kant die de Vuelta in bewuste rit (ze deden die klim 2x) ook nam. Wat een beloning! Ligt de beklimming constant onder de bomen, dan is de afdaling echt boomvrij! En mooi! Helaas weet ik uit ondervinding dat mijn beperkte camera dit soort zaken niet aankan... Maar 't is wel voor dit soort zaken dat ik op in de bergen ga fietsen!
Enfin, eenmaal beneden naar de auto - terug via die ene weg door Andorra - en de laatste ker bloggen over Andorra. Morgen ben ik hier weg... Een eerste stap(je) terug richting Belgie...
De eerste was de klim naar Os De Civis. Dit gehuchtje ligt op 1480m hoogte, maar de weg (eindpunt) loopt op tot 1660m. Vooral de laatste 3,5km zitten konstant tegen en over de 10% aan. Met in de laatste km het summum!
Overigens viel deze klim nog vrij goed mee. Buiten de laatste 3,5 km is het dikwijls ook heel steil, maar zijn er voldoende recuperatiepunten.
De tweede was de 8,5km klim naar de "Collado de La Gallina" (1909m). Je stijgt zowat een 700m over deze afstand. Probleem (nu ja) is dat deze col zo onregelmatig is dat je nooit in je ritme komt. Een tweede merkwardig punt is, dat bij deze col de bochten heel steil zijn, en de tussenstukken eerder minder! Ik heb geen enkele binnenbocht genomen! En er zijn lezers die weten wat dat betekend! Gedurende de laatste 3 km vertoont de pasweg een meer constant patroon. Op de top kun je wel verder - maar alleen met de mountainbike of de auto...
Dus foto's nemen en terug naar Aixovall - waar beide beklimmingen starten.
De laatste van de dag situeert zich iets zuidelijker in Andorra.2 jaar terug won Alessandro Ballan er de bergrit in de Vuelta, en hield er de "gouden" trui aan over. Goed, hij was wel met 8 min voorsprong aan de laatste klim begonnen, maar toch knap!
De Alto De La Rabassa (heeft ook andere namen - dit is hier blijkbaar gebruikelijk) start heel erg aggresief: 300m aan pakweg 12-13%. Buiten een makkelijker stuk na 1km blijft hij de eerste 5km toch wel erg steil. Uiteindelijk gaat het in 17km 1100m omhoog - maar tegen de tijd dat ik aan de eerder gemakkelijker stukken kom zijn de benen al vrij "dood". Morgen las ik een rustdag in.
De afdaling doe ik langs de kant die de Vuelta in bewuste rit (ze deden die klim 2x) ook nam. Wat een beloning! Ligt de beklimming constant onder de bomen, dan is de afdaling echt boomvrij! En mooi! Helaas weet ik uit ondervinding dat mijn beperkte camera dit soort zaken niet aankan... Maar 't is wel voor dit soort zaken dat ik op in de bergen ga fietsen!
Enfin, eenmaal beneden naar de auto - terug via die ene weg door Andorra - en de laatste ker bloggen over Andorra. Morgen ben ik hier weg... Een eerste stap(je) terug richting Belgie...
dond 4 aug - 42 km tegenwind
Foto's van vlakbij Mestre - Het stuwmeer - De kloof (normaal zit je in de tunnel)en een mooi dorp vlakbij Sort
de fotos van dond 4aug - eerste 26km
Het kaarte - Ik fietste in wijzerszin van Adrall - Coll De Nargo - Tremp en Sort. Een beeld van de eerste kilometers, en een beeld van vrij dicht bij Coll De Nargo
donderdag 5 augustus 2010
De wind van voor...
Mooi tochtje gepland. Fietsen in de buurt van Seo De Urgel. Met onder meer de Collado de Boixols (spreek uit: boicholl)en de Puerto Canto. Colls die regelmatig op het traject van de Vuelta liggen. 2e en 1e categorie. Geen onoverkomelijke dingen dus. Enig puntje: de trip is 170 km lang.
Met de auto een 6 km voorbij Seo De Urgel. Fietsje klaarmaken en op weg. Zuidwaarts, de vrij drukke weg op die lichtjes bergaf gaat (dan zijn die km op die drukke weg sneller gedaan). Na 22km rechtsaf. De Boixols op. 18km klimmen voor slechts 850m hoogteverschil. In het begin dus wat op en wat af (waarbij je altijd meer stijgt dan daalt)maar na enkele km gaat 't echt bergop. Een mooie col. Leuke kloven en afgronden al na enkele km klimmen, prachtige zichten en mooie natuur. Ik vraag ma na enkele km zelfs af of deze weg wel gebruikt wordt! Asfalt is ook in erg goede staat (spanje = verzorgd). Boven wordt het zelfs echt fenomenaal. Een van de mooiste hellingen die ik ooit al gezien heb. De (korte) afdaling naar Boixols is al even mooi, net als de manier waarop het dorpje tegen de berg aangekleefd ligt. De 2e helling, Collada de Faidella, is al even mooi. Alleen erg kort, wegens maar 150m hoogteverschil. Dan afdalen naar Tremp. Een winkeltje zoeken (proviand), en verder naar de voet van de Puerto Canto. Ik zit op 500m hoogte, nog 42km om aan de voet van die helling te geraken. En de wind blaast sterk in het aangezicht. Het rare is, ik heb die wind al gans de dag tegen. Ook in de rustige afdaling was het veel harder werken dan ik hoopte, bergop op de Boixols zat ie ook al tegen, en nu lijkt die wind zelfs volledig gedraaid te zijn. En bovendien nog in kracht toegenomen! 40km tegenwind, licht bergop, gene zever! En ik moet krachten sparen voor de Canto, dus hou ik de hartslag onder controle en stop regelmatig om drinken te kopen (warm). Ik passeer nog een mooi stuwmeer, een erg lange, grote gorge (met 5 tunnels - je kan er naast met de fiets) en verschillende mooie dorpen onderweg. Het uitzicht is totaal anders dan in Andorra. Ik bereik Sort; de start van de Canto. Nog een laatste keer iets eten en drinken, en op weg voor toch 1050HM. Meewind! Oef! Al duurt het niet lang, want bij elke bocht komt die wind letterlijk om de hoek kijken. Zelfde helling, mee of tegenwind scheelt al snel 3km/u... De Canto is mooi, maar niet zoals de Boixols. Omdat het ook al wat later is neem ik niet veel foto's. Na 1u27min bereik ik de top. Zelfs geen naamplaatje! Afdalen. Ook hier uitkijken voor die windstoten. En ze is liefst 26km lang. Al zitten er ook nog enkele stukken bergop in. De laatste 8km gaat het erg snel naar beneden! Dan, terug naar het hotel...
Eten , drinken, enz...
Foto's volgen nog!
Met de auto een 6 km voorbij Seo De Urgel. Fietsje klaarmaken en op weg. Zuidwaarts, de vrij drukke weg op die lichtjes bergaf gaat (dan zijn die km op die drukke weg sneller gedaan). Na 22km rechtsaf. De Boixols op. 18km klimmen voor slechts 850m hoogteverschil. In het begin dus wat op en wat af (waarbij je altijd meer stijgt dan daalt)maar na enkele km gaat 't echt bergop. Een mooie col. Leuke kloven en afgronden al na enkele km klimmen, prachtige zichten en mooie natuur. Ik vraag ma na enkele km zelfs af of deze weg wel gebruikt wordt! Asfalt is ook in erg goede staat (spanje = verzorgd). Boven wordt het zelfs echt fenomenaal. Een van de mooiste hellingen die ik ooit al gezien heb. De (korte) afdaling naar Boixols is al even mooi, net als de manier waarop het dorpje tegen de berg aangekleefd ligt. De 2e helling, Collada de Faidella, is al even mooi. Alleen erg kort, wegens maar 150m hoogteverschil. Dan afdalen naar Tremp. Een winkeltje zoeken (proviand), en verder naar de voet van de Puerto Canto. Ik zit op 500m hoogte, nog 42km om aan de voet van die helling te geraken. En de wind blaast sterk in het aangezicht. Het rare is, ik heb die wind al gans de dag tegen. Ook in de rustige afdaling was het veel harder werken dan ik hoopte, bergop op de Boixols zat ie ook al tegen, en nu lijkt die wind zelfs volledig gedraaid te zijn. En bovendien nog in kracht toegenomen! 40km tegenwind, licht bergop, gene zever! En ik moet krachten sparen voor de Canto, dus hou ik de hartslag onder controle en stop regelmatig om drinken te kopen (warm). Ik passeer nog een mooi stuwmeer, een erg lange, grote gorge (met 5 tunnels - je kan er naast met de fiets) en verschillende mooie dorpen onderweg. Het uitzicht is totaal anders dan in Andorra. Ik bereik Sort; de start van de Canto. Nog een laatste keer iets eten en drinken, en op weg voor toch 1050HM. Meewind! Oef! Al duurt het niet lang, want bij elke bocht komt die wind letterlijk om de hoek kijken. Zelfde helling, mee of tegenwind scheelt al snel 3km/u... De Canto is mooi, maar niet zoals de Boixols. Omdat het ook al wat later is neem ik niet veel foto's. Na 1u27min bereik ik de top. Zelfs geen naamplaatje! Afdalen. Ook hier uitkijken voor die windstoten. En ze is liefst 26km lang. Al zitten er ook nog enkele stukken bergop in. De laatste 8km gaat het erg snel naar beneden! Dan, terug naar het hotel...
Eten , drinken, enz...
Foto's volgen nog!
woensdag 4 augustus 2010
mooi weertje!
Windstil deze morgen! Dit gaat niet lang duren. Eenmaal de aarde opwarmt komt de wind vanzelf opzetten. Rustig ontbijt. Wel zorg ik ervoor om geen melkprodukten te eten. Dat gaat al een stuk schelen qua vertering bergop.
Fototoestel mee, en op weg naar het "dak" van dit verlof. De 2408m van de Envalira. De eerste km zijn nog vrij enerverend. 't Blijft een hoofdweg. Ook de pentes zijn enorm verschillend. Vlakke stukken wisselen af met al vrij pittige hellingen. Nochtans kun je altijd even recupereren na zo'n stuk. Pas vanaf de afslag met Incles (mooie vallei) wordt het regelmatig. Tegen een 7% gaat het nu omhoog. Ik kom mooi in mijn ritme en rij vlot omhoog. Blijkbaar toch beter gerecupereerd dan ik vooraf vreesde. Intussen is de wind aangewakkerd. Gelukkig zit de bergflank er grotendeels tussen. Op een 3km voor de top jaagt de wind echter grote mistbanken over de weg. Plots wordt het erg koud... Ik haast me toch om boven te geraken. Neem enkele foto's en in de dikke mist terug naar beneden. Lijkt gevaarlijk, maar valt in de praktijk wel mee. Geen enkele auto rijd in die omstandigheden zoals anders en 't is ook maar enkele km. Net onder de mistbank maak ik een foto. Die krijg je straks te zien! Aan de vallei de Incles sla ik af. Dit is zo een typische plaats waar de mensen komen picknicken en de natuur intrekken. 't Is er wel heel mooi.
Teru in Canillo tank ik wat eten en drinken, en rij verder naar Encamp. Eerst even Encamp stad verkennen met de fiets. Veel winkels, veel hotels - eigenlijk niet anders dan Canillo - maar groter. Dan vertrek naar Els Cortals. Een eindpunt (geen col dus), maar wel de andorese tegenhanger van Alpe d'Huez. En ik kan je zeggen... Hij is vèèl lastiger! Met een eerste stuk van 470m hoogteverschil op 4,83km weet je eigenlijk al genoeg. De resterende 3,8 km gaan dan ook nog tegen 7,5% omhoog. Reken maar uit...
Boven is het heel rustig. Op de dazen en ander vliegend gespuis na dan. Er is zelfs een echte klim muur, en vandaar kun je normaal met de skilift naar 2551m. Ik vindt het zelfs jammer dat er niets is waar je kan drinken, want het is er wel mooi rustig. Misschien is dat wel de reden...
Afdalen, terug die drukke weg op tussen Encamp en Canillo. Weer dat stuk van 12% vlak voor het hotel (ja, dit is ook een stuk van de Envalira) en dan Eten, douchen, de was enz...
Ik probeer een afspraak bij de plaatselijke kapper te versieren, maar als 10 minuten bijna een half uur worden, vraagt ze me om binnen een half uurtje terug te komen. Ik probeer wel, maar 't lukt net niet en ben daar pas na 40 min terug... Er zit al iemand anders te wachten. 't Zal dus niet voor vandaag zijn.
Ik eet een goeie pasta en lekkere paella bij de Bretoen hier in de buurt. 't Is ook een fietser, dat schept een band(je). Hij heeft me toch enkele tips gegeven. Morgen toepassen!
's Avonds is blogtime. Bij een glaasje wijn, terwijl de sportzender hier opstaat. Ik bekijk mijn armen en hoofd eens in de spiegel en merk dat het weer een lastige nacht zou kunnen worden... Weeral vuurrood en dus goed verbrandt...
Voila!
Fototoestel mee, en op weg naar het "dak" van dit verlof. De 2408m van de Envalira. De eerste km zijn nog vrij enerverend. 't Blijft een hoofdweg. Ook de pentes zijn enorm verschillend. Vlakke stukken wisselen af met al vrij pittige hellingen. Nochtans kun je altijd even recupereren na zo'n stuk. Pas vanaf de afslag met Incles (mooie vallei) wordt het regelmatig. Tegen een 7% gaat het nu omhoog. Ik kom mooi in mijn ritme en rij vlot omhoog. Blijkbaar toch beter gerecupereerd dan ik vooraf vreesde. Intussen is de wind aangewakkerd. Gelukkig zit de bergflank er grotendeels tussen. Op een 3km voor de top jaagt de wind echter grote mistbanken over de weg. Plots wordt het erg koud... Ik haast me toch om boven te geraken. Neem enkele foto's en in de dikke mist terug naar beneden. Lijkt gevaarlijk, maar valt in de praktijk wel mee. Geen enkele auto rijd in die omstandigheden zoals anders en 't is ook maar enkele km. Net onder de mistbank maak ik een foto. Die krijg je straks te zien! Aan de vallei de Incles sla ik af. Dit is zo een typische plaats waar de mensen komen picknicken en de natuur intrekken. 't Is er wel heel mooi.
Teru in Canillo tank ik wat eten en drinken, en rij verder naar Encamp. Eerst even Encamp stad verkennen met de fiets. Veel winkels, veel hotels - eigenlijk niet anders dan Canillo - maar groter. Dan vertrek naar Els Cortals. Een eindpunt (geen col dus), maar wel de andorese tegenhanger van Alpe d'Huez. En ik kan je zeggen... Hij is vèèl lastiger! Met een eerste stuk van 470m hoogteverschil op 4,83km weet je eigenlijk al genoeg. De resterende 3,8 km gaan dan ook nog tegen 7,5% omhoog. Reken maar uit...
Boven is het heel rustig. Op de dazen en ander vliegend gespuis na dan. Er is zelfs een echte klim muur, en vandaar kun je normaal met de skilift naar 2551m. Ik vindt het zelfs jammer dat er niets is waar je kan drinken, want het is er wel mooi rustig. Misschien is dat wel de reden...
Afdalen, terug die drukke weg op tussen Encamp en Canillo. Weer dat stuk van 12% vlak voor het hotel (ja, dit is ook een stuk van de Envalira) en dan Eten, douchen, de was enz...
Ik probeer een afspraak bij de plaatselijke kapper te versieren, maar als 10 minuten bijna een half uur worden, vraagt ze me om binnen een half uurtje terug te komen. Ik probeer wel, maar 't lukt net niet en ben daar pas na 40 min terug... Er zit al iemand anders te wachten. 't Zal dus niet voor vandaag zijn.
Ik eet een goeie pasta en lekkere paella bij de Bretoen hier in de buurt. 't Is ook een fietser, dat schept een band(je). Hij heeft me toch enkele tips gegeven. Morgen toepassen!
's Avonds is blogtime. Bij een glaasje wijn, terwijl de sportzender hier opstaat. Ik bekijk mijn armen en hoofd eens in de spiegel en merk dat het weer een lastige nacht zou kunnen worden... Weeral vuurrood en dus goed verbrandt...
Voila!
dinsdag 3 augustus 2010
Nice Day!
Er vroeg uit. Ontbijten enz... Tegen 9u15 vertrek ik. De eerste pas (col Ordino - 1981M) ligt zowat aan de voordeur. Maar 't lijf wil nog niet echt mee. Dus héél rustig op die eerste helling. Zoals de meeste colls in Andorra is hij niet echt gemiddeld steil, maar zitten er toch potige stukken in. Mijn ontbijt ligt weer op de maag (heb dat dikwijls - ook in belgie) maar ik geraak eigenlijk zonder moeilijkheden boven. Wél traag! Een lange afdaling naar Ordino (waar de Arcalis begint)met enkele rotte bochten (zo van diegene die hoe verder hoe korter draaien...) en serieuze voren in de weg maakt het me niet gemakkelijk. Beneden is het even zoeken naar de juiste weg. Naar Arcalis! De enige keer dat deze berg beslissend was in een grote ronde was die keer dat Jan Ulrich Pantani en Virenque het nakijken gaf. Al moet ik er dan ook wel aan toevoegen dat het sloopingswerk eigenlijk al op de Port D'Envalira en de Ordino was begonnen. Arcalis op zichzelf is niet zo een killer...
Pas in El Serrat starten de echte serieuze pentes. De weg slingert mooi omhoog langs een riviertje. Een tunnel - en de eerste wintersporthotels dienen zich aan. Toch moet je nog een 300m hoger om de finish te bereiken. Nice! 2238m staat er ergens te lezen. Ik probeer nog hoger te geraken, maar de weg naar de Port De Rat is zo slecht dat ik ervan af zie. Veel foto's nemen in de afdaling. Het haalt de snelheid er wel uit maar dat moet je er bij nemen. Ben wel op vakantie! In LLorts stop ik om te eten en te drinken (tanken...) Verder voorbij Ordino tot in La Massana om de weg naar de Port DE Cabùs in te slaan. Eerst nog tussen de huizen (verkeer), maar al snel, na de afslag in Erts heel landelijk en rustig! Uiteindelijk gaat het hier over een kleine 18km 1150m bergop. Hoe bedrieglijk dat is, merk je pas als je de ene na de andere km van meer dan 8% voorgeschoteld krijgt. Zouden die 3 makkelijke km vlak voor de top daar voor iets tussen zitten? (3km - 70m hoogteverschil)
De slotkm van deze col zijn nochtans echt de moeite waard. Enorm rustig, veel fauna en flora én een prachtig uitzicht over Andorra. Uren kan ik daar doorbrengen...
Dan terug naar beneden. Richting Andorra La Vella. Door 2 drukke tunnels (afdaling - dan valt dat nog mee) en veel raar opkijkende automobilisten. Miss ergens een afslag gemist? Ik eindig toch ook in Andorra stad en start de 10km slotklim naar het hotel. Tevens zijn dit de eerste 10 km van de Port d' Envalira. Veel wegenwerken, veel verkeer en ik ben nu al zeker dat ik de Envalira wel zal doen, maar dan wel vanaf het hotel. Rond 17u30 ben ik binnen. Douchen, eten, enz...
Pas in El Serrat starten de echte serieuze pentes. De weg slingert mooi omhoog langs een riviertje. Een tunnel - en de eerste wintersporthotels dienen zich aan. Toch moet je nog een 300m hoger om de finish te bereiken. Nice! 2238m staat er ergens te lezen. Ik probeer nog hoger te geraken, maar de weg naar de Port De Rat is zo slecht dat ik ervan af zie. Veel foto's nemen in de afdaling. Het haalt de snelheid er wel uit maar dat moet je er bij nemen. Ben wel op vakantie! In LLorts stop ik om te eten en te drinken (tanken...) Verder voorbij Ordino tot in La Massana om de weg naar de Port DE Cabùs in te slaan. Eerst nog tussen de huizen (verkeer), maar al snel, na de afslag in Erts heel landelijk en rustig! Uiteindelijk gaat het hier over een kleine 18km 1150m bergop. Hoe bedrieglijk dat is, merk je pas als je de ene na de andere km van meer dan 8% voorgeschoteld krijgt. Zouden die 3 makkelijke km vlak voor de top daar voor iets tussen zitten? (3km - 70m hoogteverschil)
De slotkm van deze col zijn nochtans echt de moeite waard. Enorm rustig, veel fauna en flora én een prachtig uitzicht over Andorra. Uren kan ik daar doorbrengen...
Dan terug naar beneden. Richting Andorra La Vella. Door 2 drukke tunnels (afdaling - dan valt dat nog mee) en veel raar opkijkende automobilisten. Miss ergens een afslag gemist? Ik eindig toch ook in Andorra stad en start de 10km slotklim naar het hotel. Tevens zijn dit de eerste 10 km van de Port d' Envalira. Veel wegenwerken, veel verkeer en ik ben nu al zeker dat ik de Envalira wel zal doen, maar dan wel vanaf het hotel. Rond 17u30 ben ik binnen. Douchen, eten, enz...
maandag 2 augustus 2010
foto's maandag 2 augustus 2
Het kasteel van Foix - De file op de Envalira en veel regen in Ferierres...
Abonneren op:
Posts (Atom)
