maandag 2 juli 2012

coda 2012

Terug thuis! terugrit was 1424 km lang. Vooral lang van duur. Na 15u30 stond ik aan mijn voordeur. Even tegengehouden door de Franse douane (ergens halfweg). Geen problemen... In totaal heb ik zo een 1300km op de fiets gezeten. En in die 1300 km het ik 25000 hoogtemeters overwonnen. Niet mijn hoogste totalen van een vakantie (het topjaar daarin blijft 2008 met 1700km en 40000hm) maar wel een mooi resultaat! Na de eerste 2 dagen heb ik bewust ingehouden door die opkomende kniepijn. En de laatste dagen heb ik daar geen last meer van gehad. Cultureel is Asturie (net als Euskadi en Galicia) keltisch verwant. Je komt er op straat 's avonds fluit en doedelzakspelers tegen die soms zelfs vergezeld zijn door soorten bosnimphen... (weet niet hoe ik het anders moet uitdrukken!) Ook in de souverniersshops zie je veel draken en elfenfiguren. Overigens, in de bar, waar je 's namiddags die bosnimphen en muzikanten tegenkomt krijg je 's avonds moderne westerse muziek (en dan vooral de hardere soorten) rond de oren. Toch is ook Spanje tegenwoordig. Dat uit zich dan in de feest en dansmuziek. Tot zelfs vrij laat 's nachts... Eten kun je overal krijgen. Het varieert van pinxos (vergelijkbaar met een broodje bij ons) tot bocadillo's (grotere uitvoering) met kaas, hesp, kip, calamares of chorizo en de echte warme gerechten. Toppers ginder zijn de Fabada (bonen met worst en spek - ik heb de vis uitvoering gegeten) en de typische inktvis gerechten. Pulpo alla gallega is daar wel iets speciaals. Op een bedje van gekookte aardappelen krijg je gestoomde (of gekookt, ben ik niet uit) octopus, afgewerkt met zout, olie en paprikapoeder. Ook de variant met inktvissaus is iets speciaal. (en su tinta) Overigens wordt er daar heel veel cider gedronken. En ook veel naast gegoten! Niet moeilijk. Als je weet dat ze die cider van boven hun hoofd in een glas aan de knie mikken... Verder veel bier en wijn (zoals overal...) Overigens heel prijselijk. De wijn is wel ingevoerd uit de andere regio's in Spanje. Alleen in Euskadi (de Navarra wijn)en de streek rond Cangas de Narcea is er wijnteelt. Voor mij is het rondje van de Pico's (die 200km) zowat het sportieve hoogtepunt geweest van de trip. Wel spijtig van het mindere weer. Had daar fantastische foto's kunnen maken. Qua ontdekking was de laatste trip naar Jito De Escarandi een leuk. Aangeraden aan iedereen (vooral ook wandelaars en gewone toeristen)! Als je met de fiets gaat, laat je niet afschrikken door de 2 km (heel) slechte weg op 1100m hoogte. Gewoon naast de putten rijden... Ook het toffe karakter van Euskadi, met speciale fietswegen (ook daar meestal oude treinwegen) en mooie klimmen, met niet te hoge percentages. Om niet te spreken van de auto's, die je met veel respect behandelen! Ook niet te versmaden: Puerto de la Cubilla en het hoogste punt: De Mirador de Fuente Chivo (ook Mirador Pico de Tres Mares genoemd) waren echt heel mooi! Alleen was het weer ook hier een beetje spelbreker. Over dat weer: Het was het slechtste in de 3 keer dat ik daar geweest ben. Ook Noord Spanje had te lijden van de storing die onze streek in juni in de ban hield. Ook daar: veel wind, regelmatig regen en wisselende temperaturen. Toch moet ik ook wel zeggen dat ik, van de 20 dagen die ik daar was, er slechts 1 echte regendag (de laatste) en 4 mindere dagen bij waren. Temperatuur kon iets hoger, maar al bij al... Toch ook niet vergeten dat dit wel de streek is in Spanje waar de meeste neerslag valt in een jaar. En ook niet vergeten: Er is dit jaar veel neerslag gevallen daar. Alle stuwmeren waren meer dan 96% gevuld. Dat van de Ebro stond zelfs al in het rood... De hardste klim? De Ancares. 4 km met flauwe bochten rechtop die berg. Altijd tussen de 10 en de 15%. Gewoon kapot gaan daar. Daarnaast: Fuente de Chivo (laatste 3 km), Jito De Escarandi en vooral de Puertos de Escudo en Urkiola hebben een zware indruk nagelaten. Maar eigenlijk alle onverwachte zaken die je in die tochten tegenkomt. Tot slot enkele foto's van zaken die ik (en jullie) niet te zien kregen (wegens te veel wolken)

zaterdag 30 juni 2012

Jito De Escarandi

Rotweer...

Deze morgen: Bewolkt. Ok. Daar ga ik dan. Planning: Eerst naar de Jito De Escarandi (1300m), dan 2 kleinere bultjes om te eindigen op de Lagos DE Covadonga! Wist ik veel dat de regen een serieuze spelbreker ging worden. Tot halfweg de Escarandi bleef het droog. Dan gingen de sluizen helemaal open en was ik in pakweg 10min doorweekt. In Sotres (dorp op 1000m hoogte) duik ik een cafe binnen. Mag er zelfs de droogkast gebruiken! Ik zit er 90 min te wachten tot de regen stopt. Gelukkig kan ik de tijd doden met enkele leuke gesprekken met een Engels (Wales)en Asturisch (jong) koppel. Dan verder naar de top. Lastig! Maar ik begin goed in vorm te geraken! De 17% stukken leveren eigenlijk geen enorme problemen op. Was 2 weken terug nog wel anders! De weg stelt de laatste 2 km ook niet veel meer voor... Enorme putten, en hier en daar is het wegdek zelfs weg. Typisch weer voor een weg die 2 regio's verbind. In de afzink begint het opnieuw te regenen. Ik hoop om snel onder de 800m te komen. Misschien regent het daar niet. Vergeet het maar... Ik schrap de 2 kleinere colletjes en rij naar de voet van de Covadonga. Maar het weer wordt slechter en slechter, zodat ik ook die maar schrap. Tot slot rij ik dan nog lek in de laatste km voor Cangas. Regenweer - steentjes - lek achteraan. Ik heb enkele mooie foto's, maar stel me voor dat ik er bij mooi weer heel mooie had kunnen maken. Tja, Ik zal het met deze moeten doen.

Regentrip naar Jito De Escarandi - Prachtig - maar dat weer...

Untitled door stelviostef op Garmin Connect - Details

vrijdag 29 juni 2012

laatste vakantiedag

Nog 1 dag in Asturiƫ. Nog een laatste fietstocht maken richting Picos De Europa. Hopelijk vandaag iets meer geluk en krijg ik ze nog te zien. Morgen wordt een reisdag. Nu nog profiteren!

De fabada Asturiana

Het typische streekgerecht van de Asturias: Een bonenschotel met vlees (worst en spek e.a.) in een olierijke saus. Ik kreeg het als "pinxo". Erg klein dus, meer om eens te proeven...

Food!

Cares kloof

Programma: Cares kloof doorstappen. En rusten. Veel te weinig geslapen na San Pelayo! Dat zie ik in Belgie nog niet zo snel gebeuren... Rockband die nummers brengt tot 4 u 's morgens. En om 7 uur staan die vrachtwagens hier om te leveren. In 't centrum van een stad slapen heeft ook zijn nadelen... De Cares: Een van de 3 rivieren die de Picos De Europa beheersen. Waar de andere 2 (Deva en Sella) de rand aangeven loopt de Cares er dwars doorheen. Ontspringt op de hoogvlakte van Leon en vloeit zo dwars tussen de hoge pieken van 2600m door. Met een heel mooi natuurfenomeen als gevolg: Een kloof!

Verdiend!

afdaling van de Ponton!

Contador... in Posada de Valdeon

wegenwerken en 't gevolg...

Puerto Pandetrave

Puero San Glorio